در همایش ملی بهره‌وری، در فرصت کوتاهی که برای ارائه مطلب در پنل سیاستگذاری و تنظیم‌گری بهره‌وری در اختیار داشتم، مثالی کاربردی از استفاده و سوء استفاده از ابزارهای تنظیم‌گری در راستای سیاست‌های اتخاذ شده در بازار سرمایه، و اثر اتحاذ این تصمیمات بر بهره‌وری بازار سرمایه مطرح کردم. شنیدن این مثال، علاوه بر نکاتی که در خصوص بهره‌وری در حوزه‌های اقتصادی دولت دارد، حاوی نکاتی در خصوص چرایی وقوع بحران بازار سرمایه در دو سال اخیر نیز هست که شاید برای شما نیز شنیدنش خالی از لطف نباشد
معتقدم مشکل فقدان بهره‌وری در کشور ما با تنظیم‌گری مبتنی بر بهره‌وری، خصوصا با تمرکز بر پرداخت مبتنی بر بهره‌وری در شرکتها و سازمانهای دولتی قابل حل نیست. بلکه مشکل عدم بهره‌وری را باید در کیفیت سیاستگذاری جستجو کرد. ساده بگویم: با وابسته کردن حقوق کارمندان به سنجش بهره‌وریشان، بهره‌وری کارمندان و سازمان محل خدمتشان چندان تغییری نمی‌کند اگر سیاستگذاری با همان کیفیت سابق استمرار یابد.
از دکتر پیشوایی رییس سازمان ملی بهره‌وری بابت دعوتشان سپاسگزارم و از این که در این گفتگو میهمان حضور دکتر حاجی میرزایی وزیر سابق آموزش و پرورش و دکتر رحیمی معاون وزیر محترم بهداشت بودم خرسندم.
